موارد عجیبی که در کشور‌های مختلف گردشگران را متعجب می‌کند

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزیاتو، مردم هر نقطه از دنیا سبک و سیاق مخصوص به خود را برای انجام کار‌های مختلف دارند. به همین دلیل، تعجبی ندارد که کاری که برای شما کاملاً عادی است، حتی ساده‌ترین کاری که هنگام رفتن به رستوران یا خرید انجام می‌دهید، ممکن است در جای دیگری از دنیا توهین آمیز یا عجیب تلقی شود. در حقیقت، ممکن است چیز‌هایی مثل فریاد کشیدن یا راه انداختن قشقرق در ملأعام که شما آن‌ها را ناپسند می‌دانید، برای مردم کشوری دیگر مؤدبانه یا عادی باشد.

دادن انعام

دادن انعام به نیرو‌های خدماتی مانند پیشخدمت‌ها یا رانندگان تاکسی بسته به کشوری که در آن هستید می‌تواند امری سخاوتمندانه یا توهین آمیز باشد.

– به طور کلی در کشور‌های غربی از شما انتظار می‌رود انعام خوبی دهید. اگر نیروی خدماتی‌ای احساس کند به او انعام خیلی کمی داده اید ممکن است به او بربخورد و در بسیاری از مکان‌ها دادن انعام اجباری است. کارگران رستوران‌های فست فود معمولاً از این قاعده مستثنی هستند و حتی ممکن است به خاطر پذیرفتن انعام تنبیه شوند.

– در بسیاری از کشور‌های اروپایی، مبلغی تحت عنوان هزینه‌ی خدمات از قبل به صورتحساب اضافه می‌شود، اما گاهی انتظار دادن انعام هم می‌رود. به همین دلیل، از مشتریان انتظار می‌رود انعامی کمتر از متشریان آمریکایی پرداخت کنند. در برخی کشور‌ها مانند انگلیس دریافت هزینه‌ی خدمات همیشه مرسوم نیست و اگر پرداخت آن اجباری باشد، به جای انعام از مشتری گرفته می‌شود.

– در برخی کشور‌های آسیایی مانند کره جنوبی، چین یا ژاپن، دادن انعام رایج نیست و حتی می‌تواند توهینی به نیروی خدماتی تلقی شود، به همین دلیل باید از انجام این کار خودداری شود. برخی از این کشور‌ها ممکن است برای حل این مسأله پرداخت هزینه‌ی خدمات پیش از انجام کار را اجباری کرده باشند.

– در کشور‌های اقیانوسیه مانند استرالیا، نیوزلند و ساموآ، معمولاً انتظار یا اجباری برای دادن انعام وجود ندارد. برخی مکان‌ها مانند کازینو‌ها ممکن است دادن انعام را به وضوح ممنوع کنند.

شریک شدن میز خود با دیگران

در کشور‌های غربی نشستن روی صندلی‌های خالی میزی که یک خانواده از قبل دور آن نشسته اند کار بی ادبانه‌ای تلقی می‌شود، و گرچه بعضی رستوران‌ها میز‌های مشترک دارند، اما این کار اغلب تجاوز به حریم خصوصی دانسته می‌شود. با این حال، در ژاپن، در رستوران‌های شلوغ زیاد رخ می‌دهد که افراد کاملاً غریبه با هم دور یک میز بنشینند و این کار را راهی مؤثر برای رساندن هر چه سریع‌تر غذا به دست مشتریان می‌دانند.

شریک شدن میز خود با دیگران

فضای شخصی

در کشور‌های غربی فاصله گرفتن از دیگران و رعایت فضای شخصی آن‌ها یک قانون نانوشته است و نزدیک شدن بیش از اندازه به یک شخص کار بسیار ناپسندی شمرده می‌شود، به ویژه اگر آن شخص از جنس مخالف باشد. در برخی کشورها، به ویژه کشور‌های پرجمعیتی مانند چین، رعایت فضای شخصی امری لوکس تلقی و جمع شدن افراد تنگ هم امری عادی دانسته می‌شود.

چانه زدن هنگام خرید

در کشور‌های غربی، اگر به فروشگاهی بروید معمولاً باید همان قیمت تعیین شده برای کالای مدنظرتان را پرداخت کنید. تنها راه برای پرداخت هزینه‌ی کمتر این است که آن کالا را در حراج خریداری کنید یا یک کوپن تخفیف پیدا کنید. با این حال، چانه زدن بر سر قیمت یک کالا معمولاً در کشور‌هایی همچون چین، ترکیه، ایران و مصر بسیار بیشتر مرسوم است. در حقیقت، در بسیاری از این کشور‌ها چانه نزدن بر سر قیمت اینگونه تلقی می‌شود که احتمالاً هنگام خرید پول اضافه‌ای پرداخت کرده اید.

تمام کردن غذا

اگر برای خوردن غذا به خانه‌ی کسی دعوت شدید، سعی کنید از قبل متوجه شوید که ایا تمام کردن غذا را کار مؤدبانه‌ای می‌دانند یا توهین آمیز. در چین، خوردن تمام غذا نشانه‌ی این تلقی می‌شود که هنوز گرسنه هستید و میزبان تان غذای کافی به شما نداده است. با این حال، در هند و ژاپن، تمام نکردن غذا توهین به میزبان تلقی می‌شود، چون آن را به معنای آن می‌دانند که غذا را دوست نداشته اید.

استفاده‌ی اشتراکی از وسایل غذاخوری

برخی کشور‌ها مانند کره‌ی شمالی و جنوبی از نوعی فرهنگ سهیم شدن برخوردارند. هنگام غذا خوردن با دوستان در رستوران، اغلب، یک ظرف بزرگ وجود دارد که همه‌ی افراد دور میز از آن غذا می‌خورند و حتی ممکن است افراد از وسایل غذاخوری مشترک برای خوردن غذا استفاده کنند. برعکس، در کشور‌های غربی این کار نوعی زرنگی و غیربهداشتی، حتی برای افراد خانواده محسوب می‌شود.

فریاد کشیدن

در چین، فریاد کشیدن در مکان‌های عمومی امری کاملاً عادی است. بر مثال، وقتی برای خوردن غذا به رستوران می‌روید، فریاد کشیدن برای صدا زدن پیشخدمت کاملاً پذیرفته شده است؛ هر چه نباشد، نمی‌توان انتظار داشت که پیشخدمت ذهن تان را بخواند و خود بداند که شما خواسته‌ای دارید. با این حال، در کشور‌های غربی، این کار را بی ادبانه و بی احترامی به پیشخدمت می‌دانند و افراد معمولاً صرفاً صبر می‌کنند تا پیشخدمت خود به سراغ شان بیاید.

قشقرق راه انداختن در ملأعام

در کشور‌های غربی یک زن ممکن است هنگامی که چیزی از شریک زندگی خود می‌خواهد یا صرفاً برای ناز کردن، با حالتی کودکانه یا بامزه رفتار کند. در چین، اما این امر شکل کاملاً متفاوتی دارد، به طوری که دیدن زن بالغی که صرفاً برای به دست آوردن چیزی که می‌خواهد، مثل یک لباس یا وسیله‌ی جدید، در ملأعام قشقرق به راه اندازد، بسیار رایج است؛ و اگر زنی برای به دست آوردن چیزی که از شریک زندگی اش می‌خواهد، این کار را به طور مرتب انجام ندهد، معمولاً آن را رفتاری به دور از زنیت تلقی می‌کنند. در حقیقت، این رفتار بچگانه نشان دهنده‌ی وظیفه‌ای تلقی می‌شود که از یک مرد برای تأمین زن زندگی اش انتظار می‌رود.