صبحانه دیرهنگام ممکن است با مرگ زودرس مرتبط باشد
صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز است، اما زمان خوردن آن نیز اهمیت دارد.
صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز است، اما زمان خوردن آن نیز اهمیت دارد. این بر اساس گفته پژوهشگرانی است که دریافته‌اند سالمندانی که زمان دیرتری در روز صبحانه می‌خورند، زودتر می‌میرند.
دکتر حسن دشتی، دانشمند تغذیه و زیست‌شناس در زمینه چرخه بیولوژیکی در دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست، که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «زمان‌بندی صبحانه می‌تواند به‌عنوان یک شاخص آسان برای پایش وضعیت کلی سلامت سالمندان عمل کند.»
او گفت که تغییر در زمان وعده‌های غذایی می‌تواند به‌عنوان یک «علامت هشدار اولیه» برای بررسی مشکلات جسمی و روانی بنیادین استفاده شود.
دکتر دشتی داده‌های نزدیک به سه هزار بزرگسال در بریتانیا با میانگین سنی ۶۴ سال را از «مطالعه طولی دانشگاه منچستر درباره توانایی شناختی در دوران سالمندی طبیعی و سالم» بررسی کرد.
شرکت‌کنندگان زمان خوردن وعده‌های غذایی خود را گزارش دادند و طی چند سال، پرسشنامه‌های سلامتی و سبک زندگی را تکمیل کردند.
پژوهشگران دریافتند که افراد با افزایش سن، تمایل داشتند صبحانه و شامشان را دیرتر بخورند و کسانی با مشکلات بیشتر در وضعیت سلامتی یا با گرایش ژنتیکی به بیدار ماندن تا دیروقت نیز تمایل داشتند وعده‌های غذایی خود را دیرتر مصرف کنند.
صبحانه دیرهنگام با بیماری‌های جسمی و روانی از جمله خستگی، مشکلات دهان و دندان، افسردگی و اضطراب مرتبط بود.
این امر همچنین با کمی احتمال بیشتر برای مرگ افراد در طول یک دوره پیگیری ۱۰ ساله، ارتباط داشت.
پس از تعدیل سایر عوامل مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات و سبک زندگی، مشخص شد هر ساعت تاخیر در صبحانه با ۱۰ درصد افزایش خطر مرگ همراه است.
با این حال، نویسندگان مقاله تاکید می‌کنند که هیچ رابطه علت و معلولی مستقیمی میان دیر صبحانه خوردن و مرگ وجود ندارد، بلکه این صرفا یک ارتباط است که ممکن است ناشی از یک علت پنهان ثالث باشد.
این بدان معنا است که دیر صبحانه خوردن ممکن است به خودی خود، طول عمر فرد را کوتاه نکند، اما می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات بنیادین سلامت، الگوهای سبک زندگی یا تفاوت‌های زیستی موثر بر سلامت باشد؛ اطلاعاتی که ممکن است برای پزشک عمومی مفید باشند.
دشتی گفت: «تا پیش از این، ما درباره اینکه زمان وعده‌های غذایی در دوران سالمندی چگونه تغییر می‌کند و این تغییر با سلامت کلی و طول عمر چه ارتباطی دارد، بینش محدودی داشتیم.»
«یافته‌های ما به پر کردن این شکاف کمک می‌کند و نشان می‌دهد که دیر خوردن وعده‌های غذایی، به‌ویژه تاخیر در صبحانه، هم با چالش‌های سلامتی و هم با افزایش خطر مرگ‌ومیر در سالمندان مرتبط است. این نتایج، به‌ویژه برای افراد مسن، به این گفته که 'صبحانه، مهم‌ترین وعده غذایی روز است'، معنای تازه‌ای می‌بخشد.»
نویسندگان مقاله بیان می‌کنند که در آینده باید کارآزمایی‌های بیشتری انجام شود تا امکان استفاده از زمان‌بندی وعده‌های غذایی به‌عنوان راهبردی برای افزایش طول عمر در جمعیت‌های سالمند بررسی شود.
صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز است، اما زمان خوردن آن نیز اهمیت دارد. این بر اساس گفته پژوهشگرانی است که دریافته‌اند سالمندانی که زمان دیرتری در روز صبحانه می‌خورند، زودتر می‌میرند.
دکتر حسن دشتی، دانشمند تغذیه و زیست‌شناس در زمینه چرخه بیولوژیکی در دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست، که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «زمان‌بندی صبحانه می‌تواند به‌عنوان یک شاخص آسان برای پایش وضعیت کلی سلامت سالمندان عمل کند.»
او گفت که تغییر در زمان وعده‌های غذایی می‌تواند به‌عنوان یک «علامت هشدار اولیه» برای بررسی مشکلات جسمی و روانی بنیادین استفاده شود.
دکتر دشتی داده‌های نزدیک به سه هزار بزرگسال در بریتانیا با میانگین سنی ۶۴ سال را از «مطالعه طولی دانشگاه منچستر درباره توانایی شناختی در دوران سالمندی طبیعی و سالم» بررسی کرد.
شرکت‌کنندگان زمان خوردن وعده‌های غذایی خود را گزارش دادند و طی چند سال، پرسشنامه‌های سلامتی و سبک زندگی را تکمیل کردند.
پژوهشگران دریافتند که افراد با افزایش سن، تمایل داشتند صبحانه و شامشان را دیرتر بخورند و کسانی با مشکلات بیشتر در وضعیت سلامتی یا با گرایش ژنتیکی به بیدار ماندن تا دیروقت نیز تمایل داشتند وعده‌های غذایی خود را دیرتر مصرف کنند.
صبحانه دیرهنگام با بیماری‌های جسمی و روانی از جمله خستگی، مشکلات دهان و دندان، افسردگی و اضطراب مرتبط بود.
این امر همچنین با کمی احتمال بیشتر برای مرگ افراد در طول یک دوره پیگیری ۱۰ ساله، ارتباط داشت.
پس از تعدیل سایر عوامل مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات و سبک زندگی، مشخص شد هر ساعت تاخیر در صبحانه با ۱۰ درصد افزایش خطر مرگ همراه است.
با این حال، نویسندگان مقاله تاکید می‌کنند که هیچ رابطه علت و معلولی مستقیمی میان دیر صبحانه خوردن و مرگ وجود ندارد، بلکه این صرفا یک ارتباط است که ممکن است ناشی از یک علت پنهان ثالث باشد.
این بدان معنا است که دیر صبحانه خوردن ممکن است به خودی خود، طول عمر فرد را کوتاه نکند، اما می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات بنیادین سلامت، الگوهای سبک زندگی یا تفاوت‌های زیستی موثر بر سلامت باشد؛ اطلاعاتی که ممکن است برای پزشک عمومی مفید باشند.
دشتی گفت: «تا پیش از این، ما درباره اینکه زمان وعده‌های غذایی در دوران سالمندی چگونه تغییر می‌کند و این تغییر با سلامت کلی و طول عمر چه ارتباطی دارد، بینش محدودی داشتیم.»
«یافته‌های ما به پر کردن این شکاف کمک می‌کند و نشان می‌دهد که دیر خوردن وعده‌های غذایی، به‌ویژه تاخیر در صبحانه، هم با چالش‌های سلامتی و هم با افزایش خطر مرگ‌ومیر در سالمندان مرتبط است. این نتایج، به‌ویژه برای افراد مسن، به این گفته که 'صبحانه، مهم‌ترین وعده غذایی روز است'، معنای تازه‌ای می‌بخشد.»
نویسندگان مقاله بیان می‌کنند که در آینده باید کارآزمایی‌های بیشتری انجام شود تا امکان استفاده از زمان‌بندی وعده‌های غذایی به‌عنوان راهبردی برای افزایش طول عمر در جمعیت‌های سالمند بررسی شود.
*
