داستان دندان‌های خراب و جیب خالی مردم!
به گزارشخبرگزاری ، طبق تحقیقات و مطالعات علمی و پزشکی، خرابی دندان‌ها می‌تواند با بیماری‌های خطرناک‌تری همراه باشد و سلامت فرد را به شدت تهدید کند. زیرا، عفونت دندان خراب و پوسیده، سراغ سایر نقاط بدن می‌رود و فرد را درگیر بیماری‌هایی می‌کند که به مراتب؛ خطرناک‌تر از یک دندان خراب و پوسیده است. بنابراین، رعایت بهداشت دهان و دندان، می‌تواند فرد را از سایر بیماری‌ها مصون نگه دارد.
این در حالی است که اوضاع دندان‌های ایرانی‌ها، خیلی نگران کننده است؛ به طوری که هر ایرانی به طور متوسط ۶ دندان پوسیده دارد و در کودکان ۵ تا ۶ ساله، ۸۰ درصد حداقل ۵ دندان پوسیده یا کشیده شده دارند و در گروه سنی بالای ۶۵ سال، بیش از ۵۵ درصد سالمندان کاملاً بی دندان هستند.
با نگاهی به این آمارها، می‌توان متوجه این واقعیت تلخ شد که سلامت دهان و دندان ایرانی‌ها، به هیچ عنوان رضایت بخش نیست و اگر همین روال ادامه پیدا کند؛ شرایط بحرانی و رنج آور خواهد شد.
اما، سوالی که مطرح می‌شود، این است که چرا ایرانی‌ها به سلامت دندان‌های خود بها نمی‌دهند.
شاید پاسخ این سوال نزد وزارت بهداشت باشد که به مفهوم «اقتصاد سلامت» توجهی نمی‌کند. در جامعه‌ای که بیمه‌ها در امر سلامت دهان و دندان ورود نمی‌کنند، بیش از ۹۰ درصد از خدمات دندانپزشکی در بخش خصوصی ارائه می‌شود. در جوامع امروزی سلامت دهان و دندان در تمامی کشورهای در حال توسعه در صدر اولویت کاری آنها قرار دارد، چون که سلامت دهان و دندان نقش به سزایی در سلامت انسان دارد. لذا، همواره سیاست به گونه‌ای طراحی می‌شود که بیمه‌ها به عنوان یک رکن اساسی در خدمت مردم باشند؛ ولی متأسفانه رد پای بیمه‌های پایه در امر سلامت آحاد مردم دیده نمی‌شود و یا خیلی کم رنگ است.
در همین حال، باقر شهنی زاده رئیس انجمن دندانپزشکان عمومی ایران، با عنوان این مطلب که دهان مردم پُر شده از دندان‌های پوسیده و خراب، گفت: دندان کشیدن، تنها راه پیش روی مردم برای خلاص شدن از درد دندان است. زیرا، هزینه‌های ترمیم دندان‌ها به شدت گران است.
وی تاکید کرد: اگر پیشگیری اتفاق نیافتد، شاخص سلامت دندان در جامعه، نزولی خواهد شد.
شهنی زاده با عنوان این مطلب که اغلب درمانگاه‌های دندانپزشکی در بخش دولتی، فقط به کشیدن دندان بسنده کرده‌اند، افزود: نیاز داریم به سمت ترمیم دندان‌ها با حمایت دولت پیش برویم.
شاید مهم‌ترین سد راه مردم برای رفتن به مطب دندانپزشک، هزینه‌های درمان باشد که قریب به اتفاق جامعه، این توانایی مالی را ندارند. زیرا، هزینه برای عصب کشی و کشیدن یک دندان خراب، حداقل دو میلیون تومان آب می‌خورد و پرداخت چنین هزینه‌هایی برای اکثر کسانی که با دندان‌های خراب زندگی می‌کنند؛ غیرممکن است. در نتیجه، با همان دندان‌های خراب سپری می‌کنند تا کاملاً پوسیده شود و از بین برود.
امروزه هزینه‌های درمان دندان‌های پوسیده و خراب، با توجه به نوع درمان و خدماتی که استفاده می‌کنیم، چند ده میلیون تومان هزینه دارد و تهیه چنین پول‌هایی برای ۹۰ درصد افرادی که نیاز به خدمات دندانپزشکی دارند؛ غیر ممکن است و فقط ۱۰ درصد جامعه از تمکن مالی برای رفتن به مطب دندانپزشکی، برخوردارند. این در حالی است که بیمه‌های پایه در ایران، حداقل خدمات دندانپزشکی را تحت پوشش قرار می‌دهند و بیمه‌های تجاری نیز، خیلی قوی نیستند.
هزینه‌های خدمات دندانپزشکی در ۱۴۰۴
- کشیدن دندان بدون جراحی ۲.۰۰۰.۰۰۰ تا ۲.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- ترمیم دندان با آمالگام ۲.۵۰۰.۰۰۰ تا ۳.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- ترمیم دندان با کامپوزیت ۲.۵۰۰.۰۰۰ تا ۳.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- ونیر کامپوزیت دندان ۳.۰۰۰.۰۰۰ تا ۶.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- روکش یا پروتز ثابت ۴.۵۰۰.۰۰۰ تا ۶.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- گرافی یک دندان ۵۰۰.۰۰۰ تومان
- پُر کردن دندان با لیزر ۳.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- عصب کشی یک کانال دندان ۲.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- عصب کشی دو کانال دندان ۲.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- عصب کشی سه کانال دندان ۳.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- عصب کشی چهار کانال دندان ۳.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- درمان مجدد ریشه دندان عصب کشی شده (یک کانال )۳.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- درمان مجدد ریشه دندان عصب کشی شده (دو کانال )۳.۵۰۰.۰۰۰ تومان
- درمان مجدد ریشه دندان عصب کشی شده (سه کانال) از ۴.۵۰۰.۰۰۰ تا ۵.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- روکش یا پروتز ثابت ۴.۵۰۰.۰۰۰ تا ۶.۰۰۰.۰۰۰ تومان
- پست داخل کانال ۳.۰۰۰.۰۰۰ تومان
این فهرست، تنها بخشی از هزینه‌های دندانپزشکی است که مردم می‌بایست از جیب پرداخت کنند.
دندانپزشکی قسطی هم جواب نمی‌دهد
این روزها در سطح شهر، با تابلوها و بیلبوردهایی مواجه می‌شویم که خدمات دندانپزشکی را به صورت قسطی تبلیغات می‌کنند. اما، واقعیت این است که برخی از این تبلیغات‌ها، واقعی نیستند و بیمار وقتی به مطب یا کلینیک آنها مراجعه می‌کند؛ با شرایطی برای پرداخت هزینه‌ها مواجه می‌شود که در واقع؛ همان نقدی است، اما به شکل گول زننده تبلیغ شده است.
داستان پُرقصه هزینه‌های خدمات دندانپزشکی، آن قدر تکرار شده که دیگر، نه گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات مردم وجود دارد، نه چشم بینایی که مردم بی دندان را ببیند.
*
