«طلایی» که پاشنه آشیل پولادمردان شد/ وزنه‌برداری در حسرت «مجموع»!
به گزارشخبرگزاری ، ششمین دوره بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی در ریاض عربستان، با حضور ۱۰ وزنه‌بردار ایرانی (۵ مرد و ۵ زن) و هدایت بهداد سلیمی و الهام حسینی، با کسب مجموع ۱۵ مدال (۲ طلا، ۴ نقره و ۹ برنز) به پایان رسید. اگرچه تعداد مدال‌ها قابل توجه است، اما عدم کسب حتی یک مدال طلای مجموع، نکته‌ای است که آینده تیم ملی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
عملکرد وزنه‌برداری ایران در این دوره از رقابت‌ها، در مقایسه با پنجمین دوره بازیهای کشورهای اسلامی که در قونیه ترکیه برگزار شد، کاهش محسوسی داشته است. در دوره قبل وزنه‌برداران ایران موفق شدند ۲۷ مدال به دست آورند که شامل ۹ طلای ارزشمند بود و سه مدال طلای مجموع نیز توسط مصطفی جوادی، رضا بیرالوند و رسول معتمدی کسب شد. این نشان می‌دهد که در ریاض، علاوه بر کاهش تعداد مدال‌ها، کیفیت مدال‌ها و شاخص‌ترین عنوان مسابقات (طلای مجموع) از دست رفته است.
البته نباید کاهش اوزان رقابتی در هر دو بخش مردان و زنان را نادیده گرفت. در این دوره از رقابت‌ها برخلاف دوره گذشته تنها ۵ وزنه‌بردار آقا و ۵ وزنه‌بردار خانم اعزام شد، در حالی که در دوره گذشته ۱۷ ورزشکار به این مسابقات اعزام شدند که حاصل کار آنها هم ۲۷ مدال رنگارنگ بود و قطعاً کاهش اوزان از عوامل اثرگذار بر عملکرد ایران در این دوره از رقابت‌ها بوده است.
هرچند که این محدودیت‌ها تنها مختص به ایران نبوده و شامل سایر تیم‌های حاضر در این مسابقات بوده است، با این حال، کشورهایی مثل ازبکستان و قزاقستان با سرمایه‌گذاری در بخش پشتوانه‌سازی و آماده‌سازی توانستند مدال‌های طلای مجموع را از آن خود کنند و عملکرد وزنه‌برداران ایرانی را تحت تأثیر قرار دهند.
این ضعف در کسب طلای مجموع تنها به ریاض محدود نمی‌شود؛ در مسابقات جهانی دو ماه پیش نیز تیم ایران در هیچ وزن طلای مجموع نداشت. در وزنه‌برداری، مدال طلای مجموع معیار اصلی سنجش کیفیت یک تیم است و ناکامی در این بخش، زنگ خطری برای آمادگی ایران در رقابت‌های پیش‌رو مانند بازیهای آسیایی ناگویا، رقابت‌های جهانی گزینشی المپیک و المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس محسوب می‌شود.
به نظر می‌رسد برای بازگشت به جایگاه برتر، علاوه بر افزایش رکوردهای فردی، توجه ویژه به استراتژی کسب طلای مجموع ضروری است. در حال حاضر می‌توان گفت طلای مجموع، پاشنه آشیل وزنه‌برداری ایران شده و باید هر چه سریع‌تر این نقیصه رفع شود تا وزنه‌برداری ایران بیشتر از این در لب پرتگاه قرار نگیرد.
*
