آیا توسعه انرژی خورشیدی فلات مرکزی ایران، بحران آب را تشدید می‌کند؟
به گزارشخبرگزاری ، گروه استان‌ها: مسئله ناترازی برق در ماه‌های اخیر به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم و دولت‌مردان تبدیل شده است، از سویی دیگر به دلیل خشکسالی و مسائل زیست‌محیطی، توسعه نیروگاه‌های خورشیدی به‌عنوان تنها راهکار کوتاه‌مدت جبران این ناترازی، در دستور کار قرار گرفته است. استان‌های فلات مرکزی از جمله یزد، اصفهان و کرمان به دلیل برخورداری از تابش مناسب خورشید، در خط مقدم این توسعه قرار دارند و دررقابتی تنگاتنگ جزو سه استان برتر در این حوزه به شمار می‌روند.
اما این سه استان پیش از آنکه در توسعه نیروگاه‌های خورشیدی اشتراک داشته باشند، هر سه با بحران جدی آب دست و پنجه نرم می‌کنند، بحران آب بیش از هر چیز دیگری از دغدغه‌های جدی مردم این استان‌ها محسوب می‌شود و هر پروژه‌ای که احتمال مصرف منابع آبی را افزایش دهد، حساسیت افکار عمومی را برمی‌انگیزد.
در روزهای اخیر برخی رسانه‌های غیررسمی در یزد با استناد به شرایط گردوغبار در این استان، ادعا کردند هر مگاوات ظرفیت نیروگاه خورشیدی سالانه حدود ۵۰۰ مترمکعب آب برای شست‌وشوی پنل‌ها نیاز دارد. بر اساس این ادعا، در مقیاس هفت‌هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی، مصرف سالانه آب به حدود ۳.۵ میلیون مترمکعب می‌رسد و در شرایط خاص اقلیمی ممکن است تا ۱۰ میلیون مترمکعب افزایش یابد؛ رقمی معادل یک‌ششم مصرف آب شرب یزد!
پس از پیگیری‌های مهر؛ یک منبع آگاه در معاونت اقتصادی استانداری یزد در گفت‌وگو باخبرگزاری این ادعاها را نادرست دانست و اظهار کرد: این ارقام با واقعیت تفاوت فاحشی دارد. مسئله گردوغبار در استان وجود دارد اما شدت آن بسته به موقعیت جغرافیایی متفاوت است و در جانمایی نیروگاه‌ها تلاش شده مناطقی انتخاب شود که گردوغبار و آلودگی کمتری داشته باشند.
وی افزود: علاوه بر این، هم تعداد دفعات شست‌وشو و هم حجم آب مصرفی نیروگاه‌ها بسیار کمتر از اعداد مطرح‌شده است. در برخی نیروگاه‌ها بارش‌های طبیعی کفایت می‌کند و در موارد دیگر نیز آب مصرفی تصفیه و چندین بار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این مقام مسئول تأکید کرد: مسئله آب در فلات مرکزی ایران جدی است اما نباید با بزرگنمایی‌های غیرکارشناسی، روند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر که نقش مؤثری در رفع ناترازی برق دارد، تحت تأثیر قرار گیرد.
با وجود همه اینها؛ دولت باید در جانمایی نیروگاه‌های خورشیدی سخت‌گیری بیشتری داشته باشد تا این پروژه‌ها صرفاً در مناطقی که کمترین میزان گردوغبار و ریزگرد را دارند اجرا شود. همچنین طراحی سازوکاری برای تصفیه و استفاده مجدد از آب مصرفی در این نیروگاه‌ها می‌تواند ضمن اطمینان‌بخشی به افکار عمومی، توسعه انرژی‌های پاک را با کمترین فشار بر منابع آبی همراه کند.
*
