وابستگی نگران‌کننده رشد آمریکا به انفجار هزینه‌های هوش مصنوعی
رشد اقتصادی آمریکا در سال ۲۰۲۵ به‌طور بی‌سابقه‌ای به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مرتبط با هوش مصنوعی و دیتاسنترها وابسته شده است؛ پدیده‌ای که اقتصاددانان را به بازنگری در مدل رشد سنتی آمریکا واداشته و پرسش‌هایی درباره پایداری این مسیر ایجاد کرده است.
به گزارش مورگان استنلی، هزینه سرمایه‌ای این شرکت‌های موسوم به «هایپراسکیلر» طی چند سال گذشته چهار برابر شده و به حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در سال نزدیک شده است. این رقم تقریباً یک‌سوم کل سرمایه‌گذاری صنعتی آمریکا را تشکیل می‌دهد و حدود ۱ واحد درصد به رشد واقعی تولید ناخالص داخلی افزوده است.
با این حال، در سایر بخش‌های اقتصاد رشد چشمگیری مشاهده نمی‌شود. اشتغال در نیمه نخست سال کاهش یافته و بخش‌هایی چون تولید، املاک، خرده‌فروشی و خدمات سنتی سهم ناچیزی در رشد داشته‌اند. بسیاری از تحلیلگران هشدار داده‌اند که بدون این سرمایه‌گذاری‌های فناورانه، اقتصاد آمریکا ممکن بود وارد رکود فنی شود.
با وجود این، برخی اقتصاددانان مانند تورستن اسلک از شرکت آپولو بر این باورند که پیش‌بینی‌های بدبینانه درباره کندی رشد از ابتدای سال تاکنون اشتباه بوده است. اما همچنان تردیدهایی درباره پایداری این مدل رشد وجود دارد، چرا که وابستگی بیش از حد به بخش فناوری می‌تواند در بلندمدت اقتصاد را در برابر شوک‌های فناورانه آسیب‌پذیر کند.
در سال ۲۰۲۵، رشد اقتصادی آمریکا بیش از هر زمان دیگری به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مرتبط با هوش مصنوعی و مراکز داده (دیتاسنترها) وابسته شده است.
به گزارش خبرگزاری و به نقل از تک‌اسپات، طبق تحلیل جیسون فورمن، اقتصاددان دانشگاه هاروارد، اگر هزینه‌های مربوط به فناوری از محاسبات حذف شود، رشد سالانه تولید ناخالص داخلی آمریکا در نیمه نخست سال تنها ۰/۱ درصد خواهد بود؛ این یعنی تقریباً تمام رشد فعلی از بخش زیرساخت‌های دیجیتال ناشی می‌شود.
سرمایه‌گذاری در تجهیزات پردازش اطلاعات و نرم‌افزار تنها ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، اما ۹۲ درصد از رشد آن را در نیمه نخست سال تأمین کرده است. فورمن معتقد است که در غیاب رونق هوش مصنوعی، نرخ بهره و هزینه برق پایین‌تر می‌بود و سایر بخش‌ها رشد بیشتری می‌داشتند، اما حتی در آن صورت نیز مقیاس تأثیر هوش مصنوعی بسیار چشمگیر باقی می‌ماند.
شرکت‌های بزرگ فناوری نظیر مایکروسافت، گوگل، آمازون، متا و انویدیا میلیاردها دلار برای توسعه و ارتقای مراکز داده خود هزینه کرده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها شامل سرورهای نسل جدید، شتاب‌دهنده‌های سخت‌افزاری یادگیری ماشین، شبکه‌های پیشرفته و سامانه‌های مدیریت انرژی است که برای پشتیبانی از بارهای عظیم محاسباتی و خدمات ابری مورد نیازند.
به گزارش خبرگزاری و به نقل از تک‌اسپات، طبق تحلیل جیسون فورمن، اقتصاددان دانشگاه هاروارد، اگر هزینه‌های مربوط به فناوری از محاسبات حذف شود، رشد سالانه تولید ناخالص داخلی آمریکا در نیمه نخست سال تنها ۰/۱ درصد خواهد بود؛ این یعنی تقریباً تمام رشد فعلی از بخش زیرساخت‌های دیجیتال ناشی می‌شود.
سرمایه‌گذاری در تجهیزات پردازش اطلاعات و نرم‌افزار تنها ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، اما ۹۲ درصد از رشد آن را در نیمه نخست سال تأمین کرده است. فورمن معتقد است که در غیاب رونق هوش مصنوعی، نرخ بهره و هزینه برق پایین‌تر می‌بود و سایر بخش‌ها رشد بیشتری می‌داشتند، اما حتی در آن صورت نیز مقیاس تأثیر هوش مصنوعی بسیار چشمگیر باقی می‌ماند.
شرکت‌های بزرگ فناوری نظیر مایکروسافت، گوگل، آمازون، متا و انویدیا میلیاردها دلار برای توسعه و ارتقای مراکز داده خود هزینه کرده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها شامل سرورهای نسل جدید، شتاب‌دهنده‌های سخت‌افزاری یادگیری ماشین، شبکه‌های پیشرفته و سامانه‌های مدیریت انرژی است که برای پشتیبانی از بارهای عظیم محاسباتی و خدمات ابری مورد نیازند.
به گزارش مورگان استنلی، هزینه سرمایه‌ای این شرکت‌های موسوم به «هایپراسکیلر» طی چند سال گذشته چهار برابر شده و به حدود ۴۰۰ میلیارد دلار در سال نزدیک شده است. این رقم تقریباً یک‌سوم کل سرمایه‌گذاری صنعتی آمریکا را تشکیل می‌دهد و حدود ۱ واحد درصد به رشد واقعی تولید ناخالص داخلی افزوده است.
با این حال، در سایر بخش‌های اقتصاد رشد چشمگیری مشاهده نمی‌شود. اشتغال در نیمه نخست سال کاهش یافته و بخش‌هایی چون تولید، املاک، خرده‌فروشی و خدمات سنتی سهم ناچیزی در رشد داشته‌اند. بسیاری از تحلیلگران هشدار داده‌اند که بدون این سرمایه‌گذاری‌های فناورانه، اقتصاد آمریکا ممکن بود وارد رکود فنی شود.
با وجود این، برخی اقتصاددانان مانند تورستن اسلک از شرکت آپولو بر این باورند که پیش‌بینی‌های بدبینانه درباره کندی رشد از ابتدای سال تاکنون اشتباه بوده است. اما همچنان تردیدهایی درباره پایداری این مدل رشد وجود دارد، چرا که وابستگی بیش از حد به بخش فناوری می‌تواند در بلندمدت اقتصاد را در برابر شوک‌های فناورانه آسیب‌پذیر کند.
*
