اختلالات روانی خطر ابتلا به زوال عقل را تا ۱۱ برابر افزایش می‌دهد
یک پژوهش تازه نشان می‌دهد اگر فرد یک یا چند اختلال روانی و اضطرابی داشته باشد، خطر ابتلای او به زوال عقل می‌تواند تا ۹۰ درصد افزایش می‌یابد.
پژوهش‌های پیشین افسردگی، اضطراب و اختلال دوقطبی را با افزایش خطر زوال عقل مرتبط دانسته بودند، اما این تحقیق جدید که روز سه‌شنبه در نشریه بریتانیایی سلامت روان (BMJ Mental Health) منتشر شد، نخستین مطالعه‌ای است که اثر چند اختلال روانی هم‌زمان را بر خطر ابتلا به زوال عقل بررسی کرده است.
به گزارش نیویورک‌پست، محققان داده‌های حدود سه هزار و ۷۰۰ بیمار یک بیمارستان در پاریس را که بین اوت ۲۰۰۹ تا اکتبر ۲۰۲۳ به یکی از اختلال‌های افسردگی، اضطراب، روان‌پریشی، سوءمصرف مواد، اختلال شخصیت و/یا اختلال دوقطبی مبتلا بودند، تحلیل کردند.
میانگین سنی بیماران ۶۷ سال بود و در میان آنها، حدود ۷۱ درصد فقط یک اختلال روانی داشتند، ۲۱.۵ درصد دو اختلال داشتند، ۶ درصد به سه اختلال و ۲ درصد هم به چهار اختلال یا بیشتر مبتلا بودند.
یافته‌ها نشان داد که خطر ابتلا به زوال عقل به نسبت تعداد اختلالات روانی فرد افزایش می‌یابد. به طوری که طبق این پژوهش، افراد دارای دو اختلال روانی دو برابر بیشتر احتمال داشت به زوال عقل مبتلا شوند. در افراد با سه اختلال، این خطر چهار برابر و در کسانی با چهار اختلال یا بیشتر ۱۱ برابر بیشتر بود.
به گفته پژوهشگران، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد هم‌زمانی اختلالات روانی، به‌ویژه الگوهای شامل اضطراب و اختلالات خلقی، با افزایش احتمال بروز زوال عقل به‌شدت مرتبط است و حاکی از آن‌اند که وجود چندین اختلال روانی هم‌زمان می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای هشداردهنده و زودهنگام برای ابتلا به زوال عقل در نظر گرفته شود؛ چرا که تحلیل‌های بیشتر نشان داد این اختلالات با احتمال بروز سایر بیماری‌ها، مثلا نارسایی کلیه، ارتباطی نداشتند.
فراتر از افت شناختی
زوال عقل تنها به کاهش توان شناختی محدود نمی‌شود، بلکه خطر ابتلا به مشکلات دیگر از جمله عفونت‌ها، زمین‌خوردن‌های شدید، بیماری‌های قلبی‌عروقی، سوءتغذیه و افسردگی را نیز افزایش می‌دهد.
با این حال، نویسندگان مطالعه به محدودیت‌هایی هم اذعان کردند. از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک بخش روانپزشکی انتخاب شده بودند و ماهیت مطالعه هم مشاهده‌ای بود. بنابراین نمی‌توان رابطه علت و معلولی قطعی میان اختلالات روانی و زوال عقل را اثبات کرد.
با وجود این محدودیت‌ها، محققان امیدوارند این نتایج به تشخیص زودهنگام و دقیق‌تر زوال عقل کمک کند. آنها تاکید کردند: «ادغام ابزارهای بالینی تشخیص زوال عقل برای افراد پرخطر، به‌‌خصوص کسانی که هم‌زمان به اختلالات روانی مشخص‌شده در این مطالعه مبتلا باشند، می‌تواند سطح کنترل و مراقبت از آنها را‌ــ به‌ویژه با توجه به پیشرفت‌های اخیر در درمان زوال عقل‌ــ به میزان چشمگیری بهبود بخشد.»
پژوهش‌های پیشین افسردگی، اضطراب و اختلال دوقطبی را با افزایش خطر زوال عقل مرتبط دانسته بودند، اما این تحقیق جدید که روز سه‌شنبه در نشریه بریتانیایی سلامت روان (BMJ Mental Health) منتشر شد، نخستین مطالعه‌ای است که اثر چند اختلال روانی هم‌زمان را بر خطر ابتلا به زوال عقل بررسی کرده است.
به گزارش نیویورک‌پست، محققان داده‌های حدود سه هزار و ۷۰۰ بیمار یک بیمارستان در پاریس را که بین اوت ۲۰۰۹ تا اکتبر ۲۰۲۳ به یکی از اختلال‌های افسردگی، اضطراب، روان‌پریشی، سوءمصرف مواد، اختلال شخصیت و/یا اختلال دوقطبی مبتلا بودند، تحلیل کردند.
میانگین سنی بیماران ۶۷ سال بود و در میان آنها، حدود ۷۱ درصد فقط یک اختلال روانی داشتند، ۲۱.۵ درصد دو اختلال داشتند، ۶ درصد به سه اختلال و ۲ درصد هم به چهار اختلال یا بیشتر مبتلا بودند.
یافته‌ها نشان داد که خطر ابتلا به زوال عقل به نسبت تعداد اختلالات روانی فرد افزایش می‌یابد. به طوری که طبق این پژوهش، افراد دارای دو اختلال روانی دو برابر بیشتر احتمال داشت به زوال عقل مبتلا شوند. در افراد با سه اختلال، این خطر چهار برابر و در کسانی با چهار اختلال یا بیشتر ۱۱ برابر بیشتر بود.
به گفته پژوهشگران، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد هم‌زمانی اختلالات روانی، به‌ویژه الگوهای شامل اضطراب و اختلالات خلقی، با افزایش احتمال بروز زوال عقل به‌شدت مرتبط است و حاکی از آن‌اند که وجود چندین اختلال روانی هم‌زمان می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای هشداردهنده و زودهنگام برای ابتلا به زوال عقل در نظر گرفته شود؛ چرا که تحلیل‌های بیشتر نشان داد این اختلالات با احتمال بروز سایر بیماری‌ها، مثلا نارسایی کلیه، ارتباطی نداشتند.
فراتر از افت شناختی
زوال عقل تنها به کاهش توان شناختی محدود نمی‌شود، بلکه خطر ابتلا به مشکلات دیگر از جمله عفونت‌ها، زمین‌خوردن‌های شدید، بیماری‌های قلبی‌عروقی، سوءتغذیه و افسردگی را نیز افزایش می‌دهد.
با این حال، نویسندگان مطالعه به محدودیت‌هایی هم اذعان کردند. از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک بخش روانپزشکی انتخاب شده بودند و ماهیت مطالعه هم مشاهده‌ای بود. بنابراین نمی‌توان رابطه علت و معلولی قطعی میان اختلالات روانی و زوال عقل را اثبات کرد.
با وجود این محدودیت‌ها، محققان امیدوارند این نتایج به تشخیص زودهنگام و دقیق‌تر زوال عقل کمک کند. آنها تاکید کردند: «ادغام ابزارهای بالینی تشخیص زوال عقل برای افراد پرخطر، به‌‌خصوص کسانی که هم‌زمان به اختلالات روانی مشخص‌شده در این مطالعه مبتلا باشند، می‌تواند سطح کنترل و مراقبت از آنها را‌ــ به‌ویژه با توجه به پیشرفت‌های اخیر در درمان زوال عقل‌ــ به میزان چشمگیری بهبود بخشد.»
*
