داروهای مُسکن می‌توانند در مقاومت آنتی‌بیوتیکی نقش داشته باشند
به گزارش خبرگزاری به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند که به نظر می‌رسد ایبوپروفن و استامینوفن جهش‌ها در باکتری E. coli را افزایش می‌دهند و این باکتری رایج را در برابر آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین مقاوم‌تر می‌کنند.
علاوه بر این، محققان دریافتند که این دو دارو هنگام استفاده همزمان این اثر را تقویت می‌کنند.
«ریتی ونتر»، محقق ارشد و استادیار دانشگاه استرالیای جنوبی، گفت: «مقاومت آنتی‌بیوتیکی دیگر فقط مربوط به آنتی‌بیوتیک‌ها نیست.»
او در یک بیانیه خبری گفت: «این مطالعه یادآوری می‌کند که ما باید خطرات استفاده از داروهای متعدد را به دقت در نظر بگیریم- به ویژه در مراکز مراقبت از سالمندان که در آن ساکنان اغلب ترکیبی از درمان‌های طولانی مدت را دریافت می‌کنند.»
محققان گفتند که سازمان جهانی بهداشت، مقاومت آنتی‌بیوتیکی را تهدیدی برای سلامت عمومی اعلام کرده است.
ونتر گفت: «آنتی‌بیوتیک‌ها مدت‌هاست که در درمان بیماری‌های عفونی حیاتی بوده‌اند، اما استفاده بیش از حد و سوءمصرف گسترده آنها باعث افزایش جهانی باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک شده است.»
او گفت: «این امر به ویژه در مراکز مراقبت از سالمندان رایج است، جایی که به افراد مسن احتمال بیشتری وجود دارد که داروهای متعددی تجویز شود - نه فقط آنتی‌بیوتیک‌ها، بلکه داروهای مسکن، خواب یا فشار خون - و این امر آن را به مکانی ایده‌آل برای پرورش باکتری‌های روده تبدیل می‌کند تا در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شوند.»
برای مطالعه جدید، محققان آزمایش‌های آزمایشگاهی را روی ۹ داروی رایج در خانه‌های سالمندان، از جمله ایبوپروفن و استامینوفن انجام دادند.
گونه‌های E. coli در معرض داروها و سیپروفلوکساسین قرار گرفتند تا ببینند آیا داروهای غیر آنتی‌بیوتیکی بر توانایی باکتری‌ها در مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک تأثیر می‌گذارند یا خیر.
محققان خاطرنشان کردند که E. coli باعث عفونت‌های روده و دستگاه ادراری می‌شود. عفونت‌ها می‌توانند باعث اسهال آبکی که گاهی اوقات خونی است، حالت تهوع، استفراغ، درد معده و گرفتگی عضلات شود.
ونتر گفت: «وقتی باکتری‌ها در کنار ایبوپروفن و استامینوفن در معرض سیپروفلوکساسین قرار گرفتند، جهش‌های ژنتیکی بیشتری نسبت به آنتی‌بیوتیک به تنهایی ایجاد کردند که به آنها کمک کرد سریع‌تر رشد کنند و بسیار مقاوم شوند.»
او افزود: «نگران‌کننده این است که باکتری‌ها نه تنها در برابر آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، بلکه افزایش مقاومت در برابر چندین آنتی‌بیوتیک دیگر از دسته‌های مختلف نیز مشاهده شد.»
محققان همچنین فکر می‌کنند که مکانیسم‌های ژنتیکی عامل مقاومت آنتی‌بیوتیکی را کشف کرده‌اند.
ونتر گفت: «به نظر می‌رسد ایبوپروفن و استامینوفن هر دو توانایی E. coli را برای دفع آنتی‌بیوتیک‌ها فعال می‌کنند و باعث می‌شوند داروها کمتر مؤثر باشند.»
در واقع، محققان در مقاله خود گفتند که با بهبود توانایی باکتری‌ها در مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها، مُسکن‌ها در واقع زمان بیشتری را برای جهش به اشکال مقاوم‌تر فراهم می‌کنند.
محققان گفتند تحقیقات بیشتری برای تأیید این تداخلات دارویی و کسب آگاهی بیشتر در مورد چگونگی نقش داروهای رایج در مقاومت آنتی‌بیوتیکی مورد نیاز است.
ونتر گفت: «این بدان معنا نیست که باید مصرف این داروها را متوقف کنیم، اما باید در مورد نحوه تعامل آنها با آنتی‌بیوتیک‌ها بیشتر مراقب باشیم و این شامل نگاه فراتر از ترکیب دو دارو می‌شود.»
*
